به گزارش شبنم همدان به نقل از تهران نیوز : شبکههای اجتماعی به دلیل غالب بودن فضای گپ و گفتگو و از طرف دیگر ریشه دار بودن فرهنگ گفتمانی در کشور ما توانسته بیش از سایر رسانه های مجازی، مورد توجه قرار گیرد و استفاده از آنها رو به افزایش است. این شبکه ها نیز مانند سایر شبکه های ارتباطی می توانند در جهت مثبت و منفی به کار گرفته شوند. شبکه های اجتماعی مجازی فواید زیادی دارند اما آسیبهای ناشی از آن همچنان گریبانگیر نوجوانان و جوانان و به طور کلی جامعه و خانوادهها شده است.
از جمله کارکردهای منفی شبکههای اجتماعی مجازی؛ شکل گیری و ترویج سریع شایعات و اخبار، تبلیغات ضد دینی و القای شبهات، نقض حریم خصوصی افراد، انزوا و دور ماندن از محیط های واقعی اجتماع، بحران هویت، اعتیاد به شبکهها و آسیبهای سیاسی و روانی است.
شبکه های اجتماعی در بعد روانی منجر به انعطاف پذیری هویتی و شکل گیری هویت های مجازی جدید می شود و در بعد سیاسی منجر به تضعیف دولتهای ملی، اشاعه اطلاعات سیاسی و کاهش مشارکت سیاسی افراد و گروه ها میشود.
از جمله راهکارها برای پیشگیری از این آسیبها؛ مقابله با ایجاد و نشر شایعههای برانداز، قانونمند کردن مقابله با جرایم سایبر، توسعه شبکههای اجتماعی مجازی بومی و آموزش و آگاه سازی خانواده ها، مراقبت و کنترل والدین، اولیای مدرسه و دوستان و همسالان میباشد. همچنین سازمانهای مختلف به ویژه صدا و سیما با آموزش و آگاه سازی مردم در کاهش آسیب های ناشی از این شبکهها نقش دارند.
وزیر آموزش و پرورش: شبکههای اجتماعی موجود مورد تایید ما نیستند
سید محمد بطحایی وزیر آموزش وپرورش در گفتوگو با خبرنگار سرویس اجتماعی تهران نیوز اظهار کرد: از جمله مشکلات شبکههای اجتماعی این است که مدیریت آن از اختیارات آموزش و پرورش خارج است، با توجه بر اینکه آموزش و پرورش یکی از اعضای شورای عالی مجازی است، شورای عالی مجازی به صورت جدی وارد موضوع شده که بتواند شبکه پیام رسان بومی ایجاد کند، امیدواریم بتوانیم در آینده کوتاه ساماندهی کنیم، ولی شبکههای اجتماعی موجود مورد تایید ما نیستند.
شبکه اجتماعی تسهیلگر ارتباط اولیا و مربیان
خانم لیلاتقی زاده کارشناس اداره آسیب های اجتماعی آموزش وپرورش شهر تهران درگفتوگو با خبرنگار سرویس اجتماعی تهران نیوز در رابطه با شبکههای اجتماعی مجازی گفت: شاید همیشه موضوع ارتباط بین والدین و معلمان، یکی از دغدغههای نظام آموزشی بوده است، گفته می شود هر چه این ارتباط نزدیکتر و مستمرتر باشد، اثرات مثبت بسیاری بر فضای آموزشی مدرسه و حتی کیفیت تحصیلی دانش آموز بر جای میگذارد.
وی افزود: در گذشته عدم یا کافی نبودن حضور والدین در جریان تحصیلی دانش آموز و به خصوص عدم شرکت در جلسات شور اولیا و مربیان، از دغدغههای مسئولین مدرسه به شمار میآمد اما امروزه والدین و معلمان از طریق عضویت در شبکههای اجتماعی اختصاصی مدرسه، میتوانند با یکدیگر به طور نزدیک و منظم در ارتباط و تعامل باشند.
لیلاتقی زاده بابیان اینکه سابقاً والدین برای اطلاع از مطالب درسی تدریس شده و یا تکالیف و مشق شب، راه مطمئنی در دست نداشتند بیان داشت: نهایتا باید به حافظه و یا دفترچه یادداشت فرزند خود اعتماد میکردند. اما عضویت در شبکههای اجتماعی و گروههای کلاسی این فرصت را فراهم کرده که والدین به طور مرتب از مطالب درسی آموخته شده در روز و نیز تکالیف دانش آموزان مطلع شوند و بتوانند عملکرد فرزندشان را در منزل نیز بهتر زیر نظر داشته باشند.
کارشناس اداره آسیبهای اجتماعی گفت: گروههای کلاسی در فضای مجازی، این فرصت را فراهم می کند که تمام والدین در صورت تمایل بتوانند با یکدیگر در تعامل بوده و به مشورت در خصوص موضوعات کلاسی یا برنامههای فوق برنامه مدرسه بپردازند و یا با کمک یکدیگر برای انجام برخی فعالیتهای درسی یا غیر درسی همراهی و مشارکت داشته باشند.
اختلاف دیدگاه والدین درباره استفاده دانش آموزان از شبکههای اجتماعی
در ادامه روند تهیه گزارش به مدرسه ای در جنوب تهران سر زدیم که در آنجا مادران زیادی در جلوی درب مدرسه ایستاده بودند .
زهرا مادر نسترن از دانش آموزان کلاس سوم دبستان گفت: من از روند مدرسه بسیار راضی هستم که فرزندم پس از آمدن از مدرسه همراه با تبلت خود گزارشهایی را به معلم خود ارسال میکند و من از اینکه همیشه او را مشغول درس خواندن میبینم راضی هستم.
اکبر پدر آیناز از دانش آموزان کلاس پنجم دبستان میگوید: من با اینکه دخترم در شبکههای اجتماعی سرگرم باشد مخالف هستم چون من سر کار هستم و نمی توانم به دخترم رسیدگی کنم و انتظار این را ندارم دخترم به بهانه ارتباط با معلم دائما بر سر گوشی باشد.
مریم مادر سمیرا گفت: شبکههای اجتماعی خوب است ولی زیرساخت مناسبی در کشور ندارند و قبل از آنکه مدارس بخواهند فرزندان ما را در شبکههای اجتماعی عضو کنند ابتدا باید به خانوادهها آموزشهای لازم را بدهند.
اما در ادامه معلم کلاس پنجم این مدرسه گفت: حضور در شبکههای مجازی امری طبیعی و بدیهی است. امروزه خود خانوادهها برای فرزندانشان گوشیهای هوشمند تهیه میکنند. بنده به عنوان یک معلم هیچگاه گروه تلگرامی درست نکردم، اغلب مادران به سمت معلمان میآیند که خودشان گروه مجازی دارند و اگر مطالبی در مورد تکالیف مدرسه در گروه درج می کنند توسط شخص معلم نبوده بلکه توسط رابط بین اولیا و معلم صورت گرفته است. بنده همیشه مخالف ارتباط بین معلم و بچهها از طریق فضای مجازی بودم، ورود به این عرصه برای بچهها جز اعتیاد مجازی چیزی در بر ندارد.
در انتظار تصمیمات شورای عالی فضای مجازی
همانگونه که مشاهده میشود علیرغم اینکه مسئولین وزارت آموزش و پرورش، حضور دانش آموزان در شبکههای اجتماعی موجود را تایید نمیکنند، به دلیل تغییر رفتار اجتماعی عموم جامعه بر اساس نیازسازیها، برخی از والدین یا حتی مربیان مدارس استفاده از شبکههای اجتماعی را امری طبیعی و بدیهی میدانند و آنچه که اکنون در سطح جامعه شاهد هستیم این است که آن دسته از والدین یا دانش آموزان که زندگیشان روال طبیعی یا سنتی را داشته است و برای جلوگیری از اعتیاد به فضای مجازی از استفاده غیرضروری از شبکههای اجتماعی پرهیز میکردند، اکنون ناچار به استفاده از این شبکهها و ارتباط مستمر با معلمان و سایر همگروهیهای خود هستند که ممکن است این حضور پررنگ، ناخواسته آنان را به سمت گروههای موجود دیگر و اعتیاد به استفاده دائمی و غیرضروری از شبکهها بکند.
حال با گسترش این ارتباطات و شدت گرفتن این روند، جای دارد شورای عالی فضای مجازی پاسخگو باشد که آیا مسئولین وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را موظف به تسریع در راه اندازی شبکه ملی اطلاعات و حمایت از شبکههای اجتماعی تولید داخل به منظور حفظ سلامت روان جامعه به خصوص قشر دانش آموز میکند یا اینکه وزارت آموزش و پرورش میبایست با تقویت و حمایت انجمنهای اولیا و مربیان از گسترش ارتباطات مجازی جلوگیری کند.
انتهای پیام/ص
دیدگاه شما